เห ตุุผลที่ไม่สมควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[fairya]

ก่อนที่จะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ทดลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวเนื่องต่างๆไว้ จนถึงท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เนื่องจากมันอาจมีแม้กระนั้นพวกเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ถัดไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักครั้งนี้มันจบลงด้วยเหมือนกัน"


‪ความเกี่ยวพันที่สวนกัน มันก็เปรียบได้เสมือนดั่ง เชือก ที่ต่างฝ่ายก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "ผู้ที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "คนที่พร้อมจะไป" เพราะว่าทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันจึงนำมาซึ่งการแข่งขันชิงชัย

‬ ‪คนไม่ใช่น้อยอาจคิดสินะว่า ผู้ใดที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกๆที่สุดจะเป็นฝ่ายชนะ

ถูกผู้ที่ชนะคนเป็นที่ดึงเชือกเข้าหาตนเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตัวเองได้

แต่ว่าอย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งยังเ ลื อ ดแล้วก็แผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ

‪เรื่องนี้สอนให้รู้ดีว่า มันไม่มีความสำคัญหรอกว่าเราจะเลิกร้างทำไม ถ้าเกิดการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางทีอาจจะเจ็ บกว่าการปลดปล่อยเขาไป ด้วยเหตุนั้น


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดียิ่งกว่าจบเรื่อยไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันปราศจากความสุขหรอก‬


เห ตุที่คนเคยรักกัน คบกันมาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุไรก็เลยหมดเยื่อใยเร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากทราบจังเพราะเหตุใดคนเคยรักกัน คบหากันมานานนับเป็นเวลาหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

ทำไมจึงหมดเยื่อใยเร็วปานนั้นไม่คำนึงถึงอดีตที่รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

แม้คนปกติปกติ ที่ยังมีความรู้สึกทางดีมากกว่าความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงอดีตที่มีเราเสมอ

โน่นทำให้เขาเห็นคุณค่ากระทั่งจะมีเดี๋ยวนี้ แม้ว่าจะระอา เบื่อหน่ายพวกเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่รอเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแม้กระนั้นหากคนที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที นั่นก็เพราะว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นประเภทอ่อนแอทางจิตใจอยากหนีออกไปให้พ้นๆจากสภาพที่เป็นอยู่

ไม่ได้อยากต้องการรับทราบความรู้สึกของเราและก็คนที่อยู่รอบข้างว่าปวดร้าวทรมาณแสนสาหัสจากผลของการปฏิบัติของเขามากมายเพียงใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้สมัยก่อนไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนแบบงี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะห่วงใยความรู้สึกผู้ที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่เห็นทางที่จะไปและดำรงชีวิตอยู่กับเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร หากแม้บางทีมีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้หลายครั้ง


รวมทั้งมักหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองส่งเสริมให้ตัวเองไม่ถูกน้อยลงด้วยการโยนความผิดพลาดให้เราก็ได้

คนอย่างงี้จำเป็นจะต้องปล่อยไปมากกว่ามาอาลัย เนื่องจากว่าเขาไม่ได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันบางครั้งก็อาจจะโชคดีกับเราก็ได้เนื่องจากว่าพวกเราได้มองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา ถึงแม้อดีตกาลจะร่วมสร้างฝ่าฟัน

อุปสรรคปัญหา แต่ว่าเพียงพอเขารวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตมนุษย์หากทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ หากมีคุณความดีไม่พอย่อมได้กินแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสชาติมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

มนุษย์เราเดี๋ยวนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนลืมจิตใจ คุณความดี คนใดกันเลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

คนที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเนื่องจากว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตัวเองและก็ครอบครัวดีกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบพระคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/